วันอังคารที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2551

สมัครงาน




ตลกดี


วันนี้ไปสมัครงานกับน้องโอ นัก


ตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่ว่าพอเขียนใบสมัครและเขาสัมภาษณ์


ปรากฏว่าพวกเราได้งานค่ะ


ได้ทั้งสามคน โดยที่ไม่ทันตั้งตัว


พอกลับมาเจ๊บิ๊กกับก้องสนใจก็ไปลองสมัครดู


เค้ารับนะคะ สรุปว่าถ้าไหม่มีไรเปลี่ยนแปลง พวกเราก็ต้องไปทำงานที่เกาะช้างกันจริงๆ


คิดๆดูก็ตลกดีนะ จู่ๆก็ได้งาน และยังได้ไปกับเพื่อนอีก


หวังว่าคงจะไม่มีไรเปลี่ยนแปลงนะ


แล้วเจอกันนะคะ ....เกาะช้าง


วันศุกร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2551

แตกต่าง แต่ เติมเต็ม


แปลกมั๊ย...ใครๆ ก็คิดว่าเวลากับนาฬิกาเป็นสิ่งที่คู่กันเสมอ

จริงๆ แล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นซักหน่อย

> > เวลา... เดินไปข้างหน้า> นาฬิกา... เดินอยู่ที่เก่า

เวลา... เราไม่อาจย้อนกลับ> นาฬิกา... เราหมุนย้อนมันได้


> > เวลา... เมื่อสูญเสียไปแล้วไม่อาจเรียกร้องคืน

นาฬิกา... เสียก็ซ่อม หรือซื้อใหม่ไปเลย

เวลา... ได้มาฟรีๆ ไม่ต้องแลกกะอะไร

นาฬิกา... ยิ่งสวยยิ่งแพง ใช้เงินซื้อมันมาทั้งนั้น


> > แล้วอย่างนี้ มันจะคู่กันได้ยังไง

ในเมื่อมันแตกต่างกันเหลือเกิน

แต่ถามหน่อย... ถ้าไม่มีนาฬิกา จะรู้เวลามั๊ย


> > หรือถ้ามีแต่นาฬิกา แต่ไม่รู้จักเวลา จะมีประโยชน์อะไร

ถึง 2 สิ่งจะแตกต่างกัน แต่ถ้ามันจะคู่กันแล้ว

ย่อมมีจุดร่วมกันเสมอ เพียงแต่จะมองเห็นมันรึป่าว ?


> > ฉัน... อาจเหมือนกับเวลา ที่ชอบเดินไปข้างหน้า

หาสิ่งใหม่ๆ ที่ท้าทาย โดยทิ้งหลายสิ่งไว้ข้างหลัง

เค้า... อาจเหมือนกับนาฬิกา ที่ยังเป็นแบบเดิมๆ

ใช้ชีวิตและทำหน้าที่ไปเรื่อยๆ ในมุมเก่าๆ


> > ฉันอาจไม่พบกับเค้าเลย ถ้าฉันยังดึงดันจะมองแต่ข้างหน้า

ฉันอาจไม่พบกับเค้าเลย ถ้าฉันไม่มองไปข้างหลัง

เค้ายังไม่เห็นฉัน เพราะเขายังอยู่แบบเดิมๆ

เค้ายังไม่เห็นฉัน เพราะเขายังก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่ของเขาไป


> > แต่ฉันยังเฝ้ามอง เฝ้ารอ …

ความแตกต่าง อาจสร้างกำแพงบังเค้าไว้

แต่ฉันยังเชื่อมั่น ว่าซักวัน สิ่งนั้นนั่นแหละ

ที่จะเชื่อมโยงใจเราเข้าหากัน


> > ความแตกต่าง จะเติมเต็มส่วนที่เราขาดหาย

> และสุดท้าย ก็จะเหลือเพียงแค่คำว่า … กันและกัน...

> เหมือนกับเวลาและนาฬิกา

> ที่ยังคู่กันเสมอมาและตลอดไป> >


ที่มา จาก email

Final




จะสอบอีกแล้ว.....ใกล้ถึงเทศกาลที่ทุกคนต้องขยันเป็นพิเศษ เพราะช่วงเวลาแห่งการอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ ขมักเขม่น และจำใจอ่าน ใกล้เข้ามาเต็มทีแล้ว
ช่วงนี้งานจะเยอะมากๆ ไม่ใช่อาจารย์แกล้งนะ แต่สะสมกันเองรอมาถึงปลายเทอมก็เลย บึน




////ทำงานดีกว่าขี้เกียจเขียนละ ไว้มาเขียนใหม่////




วันจันทร์ที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2551

seminar



presentสัมนาแล้วดีใจจัง

ในที่สุดด้วยความพยายามเราก็สามารถผ่านมันไปด้วยดี

" ความพยามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น"

วันเสาร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2551

สัมอีกแล้ว


ฝนตกอีกแล้วหล่ะสิ........
อากาศแบบนี้น่านอนมากๆเลย
แต่วันนี้ยังนอนไม่ได้เพราะใกล้จะ present สัมนาแล้ว
รู้สึกว่าซื้อโน๊ตบุ๊คมาใช้คุ้มมากๆเมื่อเรียนสัมนา...
ไปละไม่รู้จะเขียนไรแล้ว .....................ทำสัมต่อดีกว่า