แปลกมั๊ย...ใครๆ ก็คิดว่าเวลากับนาฬิกาเป็นสิ่งที่คู่กันเสมอ
จริงๆ แล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นซักหน่อย
> > เวลา... เดินไปข้างหน้า> นาฬิกา... เดินอยู่ที่เก่า
เวลา... เราไม่อาจย้อนกลับ> นาฬิกา... เราหมุนย้อนมันได้
> > เวลา... เมื่อสูญเสียไปแล้วไม่อาจเรียกร้องคืน
นาฬิกา... เสียก็ซ่อม หรือซื้อใหม่ไปเลย
เวลา... ได้มาฟรีๆ ไม่ต้องแลกกะอะไร
นาฬิกา... ยิ่งสวยยิ่งแพง ใช้เงินซื้อมันมาทั้งนั้น
> > แล้วอย่างนี้ มันจะคู่กันได้ยังไง
ในเมื่อมันแตกต่างกันเหลือเกิน
แต่ถามหน่อย... ถ้าไม่มีนาฬิกา จะรู้เวลามั๊ย
> > หรือถ้ามีแต่นาฬิกา แต่ไม่รู้จักเวลา จะมีประโยชน์อะไร
ถึง 2 สิ่งจะแตกต่างกัน แต่ถ้ามันจะคู่กันแล้ว
ย่อมมีจุดร่วมกันเสมอ เพียงแต่จะมองเห็นมันรึป่าว ?
> > ฉัน... อาจเหมือนกับเวลา ที่ชอบเดินไปข้างหน้า
หาสิ่งใหม่ๆ ที่ท้าทาย โดยทิ้งหลายสิ่งไว้ข้างหลัง
เค้า... อาจเหมือนกับนาฬิกา ที่ยังเป็นแบบเดิมๆ
ใช้ชีวิตและทำหน้าที่ไปเรื่อยๆ ในมุมเก่าๆ
> > ฉันอาจไม่พบกับเค้าเลย ถ้าฉันยังดึงดันจะมองแต่ข้างหน้า
ฉันอาจไม่พบกับเค้าเลย ถ้าฉันไม่มองไปข้างหลัง
เค้ายังไม่เห็นฉัน เพราะเขายังอยู่แบบเดิมๆ
เค้ายังไม่เห็นฉัน เพราะเขายังก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่ของเขาไป
> > แต่ฉันยังเฝ้ามอง เฝ้ารอ …
ความแตกต่าง อาจสร้างกำแพงบังเค้าไว้
แต่ฉันยังเชื่อมั่น ว่าซักวัน สิ่งนั้นนั่นแหละ
ที่จะเชื่อมโยงใจเราเข้าหากัน
> > ความแตกต่าง จะเติมเต็มส่วนที่เราขาดหาย
> และสุดท้าย ก็จะเหลือเพียงแค่คำว่า … กันและกัน...
> เหมือนกับเวลาและนาฬิกา
> ที่ยังคู่กันเสมอมาและตลอดไป> >
ที่มา จาก email
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น